W piątek po południu zakończyliśmy naszą przygodę z zieloną szkołą. Było to dla nas coś nowego i ekscytującego. Na takim wyjeździe jeszcze nie byliśmy. Nauczyciele szczególnie bali się o najmłodszych uczniów klasy II, ale jak się okazało, zupełnie bez powodu, bo dzieci tęskniły za domem jedynie odrobinkę, a na koniec w ogóle nie chciały wracać. Starsi również dali sobie radę na takiej „zielonej szkole przetrwania”:-)). Zajęcia zorganizowane dla nas w Wigierskim Parku Narodowym były bardzo interesujące. Lekcje na łonie natury sprawiały nam dużo przyjemności i wszystkie dzieci jednogłośnie stwierdziły, że były po prostu fantastyczne. Badanie organizmów wodnych pod mikroskopem, łapanie ważek w siatkę czy wykonywanie leśnych kompozycji zapachowych oraz pamiątkowych kartek z leśnej roślinności nie może być przecież nudne. Instruktorom dziękowaliśmy brawami:-)) Po zajęciach był też czas na rekreację na placu zabaw oraz odrobinę zwiedzania nie związanego z przyrodą, a bardziej z historią i wychowaniem fizycznym, ponieważ panie zabrały nas na, bagatela, dziewięciokilometrowy spacer do klasztoru pokamedulskiego w Wigrach. Podsumowując, wyjazd wart był opuszczenia tych kilku dni w naszej kochanej, lecz tradycyjnej szkole. Zielona szkoła okazała się prawdziwą szkołą, a nie jak niektórzy z nas myśleli na początku, kolejną wycieczką. Choć nie zdawaliśmy sobie z tego sprawy, w ciągu tych trzech dni uczestniczyliśmy przede wszystkim w zajęciach z przyrody i środowiska, ale też plastyki (wykonywanie pamiątkowych kartek), wychowania fizycznego (straaaassznie długie spacery leśnymi ścieżkami), języka polskiego (sporządzanie notatek w „Notesie reportera”), matematyki (liczenie palców u nóg ropuchy oraz kupowanie pamiątek) i historii (wizyta w klasztorze, historia parku narodowego). Był też akcent związany z językiem angielskim, ponieważ byliśmy zakwaterowani w hotelu o angielskiej nazwie „Holiday”, czyli „wakacje” :) Zielona szkoła była też dla nas niezłą szkołą życia, ponieważ musieliśmy stać się trochę bardziej samodzielni niż na co dzień. Jednak najlepsze w tym jest to, że cały czas myśleliśmy, że jesteśmy przecież „tylko” na wycieczce.

Dziękujemy pracownikom Wigierskiego Parku Narodowego, Fundacji Fabryka Przyrody oraz naszej Pani Dyrektor, która wynalazła konkurs Fabryki Przyrody i wygrała dla nas ten fantastyczny wyjazd!